Ασταμάτητη προελαύνει η Χρυσή Αυγή

ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ 

Δεν έχει προηγούμενο ο πανικός, που έχει καταλάβει συνολικά το πολιτικό κατεστημένο. Σαμαράς, Βενιζέλος και όλα τα ανδρείκελα της εξουσίας, από άκρα αριστερά μέχρι άκρα δεξιά υβρίζουν και λασπολογούν σε 24ωρη βάση το Εθνικιστικό Κίνημα. Μετά την απόλυτη συνωμοσία σιωπής ήρθαν οι συκοφαντικές επιθέσεις και η κινδυνολογία.

Δεν έχουν καταλάβει όλοι αυτοί οι ανόητοι, πως έτσι ωθούν ακόμα περισσότερους αγανακτισμένους Έλληνες στις τάξεις μας. Η οργή του απλού κόσμου μορφοποιείται, αποκτά όνομα και δομή, ταυτίζεται με τους Εθνικιστές, που τόσα χρόνια βρίσκονταν στο περιθώριο και σήμερα γίνονται στόχος της διεφθαρμένης εξουσίας. Η οργή των Ελλήνων ενάντια στο προδοτικό καθεστώς, έχει πλέον ταυτιστεί με δύο λέξεις: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Κανείς πλέον δεν μπορεί να προβλέψει την εκλογική επιρροή του Λαϊκού Συνδέσμου. Σε καθημερινή εφημερίδα διαβάζουμε τα εξής ενδεικτικά: «Στις συσκέψεις τόσο στη Συγγρού, όσο και στην Ιπποκράτους, εξετάζεται το ενδεχόμενο το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου να αναδειχθεί τέταρτο κόμμα, οπότε θα έχει δικαίωμα στο προεδρείο της Βουλής, κάτι που εκτιμάται ότι θα προκαλέσει προβλήματα στη λειτουργία του κοινοβουλίου». Τέταρτο κόμμα η Χρυσή Αυγή λοιπόν; Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η επόμενη ημέρα των εκλογών της 6ης Μαΐου θα ταυτιστεί με σαρωτικές αλλαγές στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μία νέα Χρυσή Αυγή θα ανατείλει και πλέον το μέλλον της χώρας θα ταυτιστεί με την πορεία του Εθνικιστικού Κινήματος.

Η περίπτωση του «μπουγελώματος» Ευθυμίου και η διόγκωσή της από τα μέσα είναι ενδεικτική του τρόπου σκέψης του πολιτικού κατεστημένου. Αποφάσισαν και εκτέλεσαν από κοινού μία πρωτοφανή επίθεση κινδυνολογίας εις βάρος της Χρυσής Αυγής. Θυμήθηκαν ότι… κινδυνεύει η δημοκρατία. Είναι τόσο αδαής και ασήμαντοι οι… «επικοινωνιολόγοι» της εξουσίας, που δεν κατανοούν ότι έτσι παίζουν το δικό μας παιχνίδι. Το συμπέρασμα αυτό είναι ευρύτερο και αφορά συνολικά το πολιτικά μας σύστημα. Η Χρυσή Αυγή επί της ουσίας δεν έχει αντίπαλο σε αυτόν τον πόλεμο. Στον τομέα της διαφώτισης και της κατάκτησης των συνειδήσεων, παίζουμε πλέον στο δικό μας γήπεδο. Κάναμε όπλα μας, τα μέχρι πρότινος βασικότερα όπλα του αντιπάλου. Εκμεταλλευθήκαμε υπέρ μας τις ύβρεις, τις ψευδολογίες τους και τη συνωμοσία σιωπής τους. Βρισκόμαστε στη φάση που ο εχθρός τα έχει χαμένα και αναζητεί νέες μεθόδους για να ανακόψει την επέλαση του Κινήματός μας. Εις μάτην… το Εθνικιστικό ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Τις ημέρες που έρχονται θα γίνει ακόμα πιο ορμητικό και πολύ σύντομα θα παρασύρει τα λύματα της διαφθοράς και της υποταγής, που έχουν καλύψει από άκρο εις άκρο την Ελλάδα.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ακολουθούμε πιστά ένα σύνθημα, ένα δόγμα, μία προσταγή που ίσως κάποτε να μην έλεγε πολλά στους αδαείς, σήμερα όμως οι πάντες έχουν αντιληφθεί το πραγματικό της νόημα. ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ. Όπως είχε πει παλαιότερα ο Αρχηγός, το «Εναντίον Όλων» είναι το σύνθημα που ταυτίζεται εκ των πραγμάτων με το Εθνικιστικό Κίνημα, από τη στιγμή μάλιστα που όλες οι δυνάμεις του κατεστημένου έχουν ενωθεί εναντίον μας. Το τελευταίο διάστημα, που η Χρυσή Αυγή καθιερώθηκε στις συνειδήσεις εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, έλαμψε η πραγματική ουσία αυτών των δύο μοναδικών λέξεων. Η επιτυχία μας έγκειται κυρίως σε ένα σημείο: καταφέραμε να συσπειρώσουμε όλα τα παράσιτα της πολιτικής μας ζωής, όλους τους εκφραστές της σάπιας «ψευτοδημοκρατίας», προ του κινδύνου της Χρυσής Αυγής. Αποδείχθηκε έτσι πως το Κίνημά μας είναι η μοναδική δύναμη ανατροπής αυτής της ανθελληνικής εξουσίας, που συναποτελείται από τα κόμματα του κατεστημένου, τους πάτρωνές τους και τις παραφυάδες τους.

Η πρόσφατη εθνική και οικονομική κρίση λειτούργησε ταυτόχρονα ως ράπισμα στην κοιμώμενη συνείδηση των συμπατριωτών μας. Επανήλθαν στο προσκήνιο αξίες λησμονημένες. Αφυπνίστηκε ο Εθνικισμός των Ελλήνων. Η Χρυσή Αυγή καλείται πλέον να παίξει τον ιστορικό της ρόλο. Τις κρίσιμες ημέρες που έρχονται θα κριθούν πολλά για το μέλλον του Κινήματος και της Πατρίδας μας. Με απόλυτη πίστη και αφοσίωση στον σκοπό μας ας δώσουμε και αυτή τη μάχη. Μία μάχη, που σε καμία περίπτωση δεν θα είναι σκληρότερη από τόσες και τόσες μάχες που δόθηκαν μέχρι σήμερα, στην ιστορικά σύντομη – πλην όμως γεμάτη ένταση και αγώνες – πολιτική ιστορία του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος.

ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ